The Behavioral Economics of Drunk Driving: Case Study of Nakhon Si Thammarat Province
Main Article Content
Abstract
Alcohol consumption has contributed to problems related to accidents caused by drunk driving behavior, as the majority of accidents involve drivers who have consumed alcohol or other intoxicating substances. The consequences include injuries, disabilities, and fatalities. When considering the proportion of traffic accidents caused by drunk driving in the southern region, it was found that Nakhon Si Thammarat Province ranked second in terms of the highest proportion of drunk driving behavior (Royal Thai Police, 2016). Therefore, Nakhon Si Thammarat was selected as the research area with the objective of studying the economic behavior of decisions related to drunk driving. The data used in this research were collected from a survey of 100 individuals who were placed under probation for drunk driving in Nakhon Si Thammarat Province. The statistical methods used for analysis include mean, standard deviation, percentage, and Logit model.
The study of economic behavior in decisions related to drunk driving created three hypothetical scenarios. The results showed that in Scenario 1, when drinking with an alcohol content of not more than 50 milligrams percent. The results showed that the probability of choosing a motorcycle to travel was 0.8961. Scenario 2, If you consume more than 50 milligrams of alcohol, but there are no legal requirements. The sample group chose to travel by car equaling 0.99757. Scenario 3, When the alcohol content of the drink exceeds 50 milligrams per cent and there is a legal requirement to drive a vehicle (illegally). The probability of the sample group choosing a public bus was 0.8866. Therefore, based on the research findings, efforts to reduce the behavior and decision-making related to drunk driving should focus on enforcing drunk driving laws, strictly monitoring alcohol levels during driving, educating the public on the legal penalties for drunk driving, and raising awareness of the consequences of driving under the influence of alcohol.
Downloads
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กลุ่มงานจราจร กองแผนงานกิจการพิเศษ. (2567). จำนวนผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนที่เกี่ยวกับการดื่มแอลกอฮอล์ปีพ.ศ.2549-2566. สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร สำนักแผนความปลอดภัย.
กลุ่มสถิติการขนส่ง กองแผนงาน. (2563). จังหวัดที่มีจำนวนครั้งอุบัติเหตุสูงที่สุดในภาคใต้. [ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์] สืบค้นเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2564 จาก https://catalog.citydata.in.th/en/dataset/5d029263-045a-4105-ba37-9bfd08efed6a/resource/fada825a-5bab-485f-b988aa88e2bb4f0/download/fiscal-truck-2563.pdf.
กองป้องกันการบาดเจ็บ กรมควบคุมโรค. (2566). สัดส่วนผู้ขับขี่ที่ดื่มแล้วขับและประสบอุบัติเหตุในปี พ.ศ. 2561-2565. กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข.
กันต์ณธีร์ เนติโรจนชัยชาญและศิรดล ศิริธร. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อการเดินทางช่วงแรกของผู้ใช้บริการรถไฟฟ้า. วิศวกรรมสารเกษมบัณฑิต, 13(1), 114-117.
กัลป์ลิกา ฉินวิรุฬห์ศิริทรัพย์. (2557). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดื่มสุราของผู้ถูกคุมความประพฤติคดีเมาแล้วขับ. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 25(2), 91-100.
จิรโรจน์ คงมีธนาเศรษฐ์. (2565). การตัดสินใจใช้บริการรถสาธารณะองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพในจังหวัดกรุงเทพและ ปริมณฑล. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตสาขาการจัดการ มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
ธนัญชัย ลอยใหม่. (2562). การวิเคราะห์แบบจำลองพฤติกรรมการเลือกรูปแบบการเดินทาง สำหรับการพัฒนาระบบขนส่งสาธารณะเมืองเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
นธภร วิโสรัมย์, ณิชาภัทร มณีพันธ์, วรนาถ พรหมศวร, และภิญญดา สมดี. (2565). ปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการดื่มไม่ขับ ของวัยรุ่นชาย ตำบลหลักเขต จังหวัดบุรีรัมย์. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุรินทร์, 12(2), 81-96.
ภานุพงศ์ สีหามาตย์. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมของผู้กระทำผิดกรณีมึนเมาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในขณะขับขี่ยานพาหนะ ในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
มนทรัตม์ ถาวรเจริญทรัพย์, อุษา ฉายเกล็ดแก้ว, ศิตาพร ยังคง, และชัยศิริ เหลืองสินสิริ. (2565). การประเมินต้นทุนทางเศรษฐศาสตร์จากการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย พ.ศ. 2564. ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.
วิทย์ วิชัยดิษฐ์, เอ็ดเวิร์ด แม็คแนล, ดาริกา ใสงาม, และสาวิตรี อัษณางค์กรชัย. (2562). รายงานสถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในสังคมไทย ประจำปี พ.ศ. 2560. กรุงเทพมหานคร: สหมิตรพัฒนาการพิมพ์.
สมาพร สุดาเดช. (2556). แบบจำลองการเลือกยานพาหนะเดินทางสำหรับรถประจำทางและยานพาหนะอื่นในเขตเทศบาลเมืองอุบลราชธานีและอำเภอวารินชำราบ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี)
สัจจากาจ จอมโนนเขวา. (2552). การพัฒนาแบบจำลองการเลือกรูปแบบการเดินทางและแบบจำลองระยะทางการเดินทางภายในเขตเทศบาลนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี).
สำนักงานตำรวจแห่งชาติ. (2559). สัดส่วนคดีอุบัติเหตุจราจรที่มีสาเหตุจากการเมาแล้วขับแยกรายจังหวัด. [ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์] สืบค้นเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2564. จาก http://trso.thairoads.org/statistic/watch/detail/173.
สุพิชชา หน่อแก้วมงคล และคณะ. (2565). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมในการป้องกันพฤติกรรมเมาแล้วขับของประชาชนในชุมชนแม่กาห้วยเคียน หมู่ที่2 อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 11(1), 71-82.
อุษา บิ้นกิ้นส์. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมเมาแล้วขับของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในเขต กรุงเทพมหานคร. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27(82), 41-60.
Daniel, F. (1974). Conditional Logit Analysis of Qualitative Choice Behavior in P. Zarembka (Ed.), Frontiers in Econometrics, Academic Press.
Jackson, O., Owens, E. (2011). One for the road: Public transportation, alcohol consumption, and intoxicated driving. .Journal of Public Economics, (95)1-2, 106-121.
Manuela, A., Miguel S., & Lluís R. (2016). Drinking patterns and drunk-driving behaviour in Catalonia, Spain: A comparative study. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour, 42(3), 522-531
Shiran, B., Anat G., &Orna, B. (2017). Public Transportation Availability and Alcohol Impaired Driving Among Young Adult Pub Patrons in Israel. Journal of Transport & Health, 5, S3–S63.
Sloan, F., Eldred, L., & Xu, Y. (2014). The behavioral economics of drunk driving. Journal of Health Economics, 35, 64-81.