ผลของ 2,4-D และพาราควอตต่อการเจริญเติบโตและตรึงไนโตรเจนของไซยาโนแบคทีเรียบางชนิดจากดินนา | Effects of 2,4-D and Paraquat on Growth and N2 - Fixation of Some Cyanobacteria from Paddy Soils

Abstract

            วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อศึกษาผลของ 2,4-D และพาราควอตต่อการเจริญเติบโตและตรึงไนโตรเจนของไซยาโนแบคทีเรียที่แยกเชื้อบริสุทธิ์ได้จากดินนาในภาคกลาง 8 สายพันธุ์ ได้แก่ Trichormus sp. NPT4, Nostoc sp. RBR3, Anabaena sp. NPT5, Nostoc sp. KRI8, Anabaena siamensis NPT2, Calothrix sp. KRI1, Nostoc sp. RBR6 และ Trichormus sp. KRI12 เมื่อนำมาเลี้ยงในอาหารเหลว BG₁₁ ที่ผสม 2,4-D ในอัตรา 3, 6 และ 12 mg L^-1 พบว่าอัตราการเจริญและการตรึงไนโตรเจนของไซยาโนแบคทีเรียส่วนใหญ่เพิ่มขึ้นเมื่อเจริญใน 2,4-D ที่ความเข้มข้น 3 และ 6 mg L^-1 ขณะที่ความเข้มข้น 12 mg L^-1 ไซยาโนแบคทีเรียมีอัตราการเจริญและการตรึงไนโตรเจนลดลงเมื่อเทียบกับตำรับควบคุม โดยพบว่าสายพันธุ์ NPT2 มีอัตราการเจริญสูงกว่าสายพันธุ์อื่นๆ ทั้งในระดับความเข้มข้น 3, 6 mg L^-1 และตำรับควบคุม (0.193, 0.187 และ 0.180 ตามลำดับ) ส่วนการตรึงไนโตรเจนพบว่าสายพันธุ์ NPT5 และ KRI8 ที่เจริญใน 2, 4-D ความเข้มข้น 6 mg L^-1 มีการตรึงไนโตรเจนสูงที่สุด (402.30 และ 394.23 µmol N L^-1 hr^-1 ตามลำดับ) การศึกษาไซยาโนแบคทีเรียทั้ง 8 สายพันธุ์ ในอาหารเหลว BG₁₁ ที่ผสมพาราควอตในอัตรา 0.75, 1.5 และ 3 mg L^-1 พบว่า ความเข้มข้น 0.75 mg L^-1 สายพันธุ์ที่สามารถเจริญต่อไปได้มีเพียง NPT5 และ RBR6 โดยมีอัตราการเจริญเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับตำรับควบคุม และตั้งแต่ความเข้มข้นที่ 1.5 mg L^-1 ขึ้นไป เหลือเพียง NPT5 ที่สามารถเจริญต่อไปได้อย่างช้าๆ โดยทุกตำรับที่เลี้ยงในพาราควอตไม่พบการตรึงไนโตรเจนในทุกสายพันธุ์