ผลของการงีบหลับกลางวันและช่วงเวลาของวันต่อสมรรถภาพด้านแอนแอโรบิค และความใส่ใจภายหลังภาวะอดนอน | Effect of Daytime Nap and Time of Day on Anaerobic Performance and Attentional Capacities after Sleep Deprivation
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research are to study and compare the effect of daytime nap and time of day on anaerobic performance and attentional capacities after sleep deprivation. Ten male soccer players from the Department of Physical Education, aged between 23 – 33 years participated in this research by simple random sampling. They were assessed for anaerobic performance using Repeated Shuttle Sprint Ability (RSSA) test (mean and best time) and attentional capacities using the stroop color and word test (SCWT). Measurements were performed twice daily at 8:00 a.m. and 18:00 p.m. after four randomized conditions. Protocol 1 was under normal sleep and no daytime nap (A1); Protocol 2 was under normal sleep and daytime nap for 30 minutes (A2); Protocol 3 was under sleep deprivation and no daytime nap (B1); and Protocol 4 was under sleep deprivation and daytime nap for 30 minutes (B2). Data were expressed as a mean ± standard deviation and statistically analyzed by using one-way ANOVA with repeated measure and dependent t-test (p<0.05).
The results show that the RSSA mean and best time in protocol A2, B2 were significantly better than protocol A1, and protocol A2 was significantly better than protocol B1 at 18.00 p.m. However, no significant effect of daytime nap on SCWT test at 8.00 a.m. and 18.00 p.m. were observed.
In addition, the RSSA mean and best time at 18.00 p.m. were significantly better than 8.00 a.m. after protocol A2, B2, and the SCWT test at 18.00 p.m. was significantly better than 8.00 a.m. after protocol A1, A2, B2. These results indicate that daytime nap has a beneficial effect on anaerobic performance and attentional capacities after sleep deprivation in the evening.
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลของการงีบหลับกลางวันและช่วงเวลาของวันต่อสมรรถภาพด้านแอนแอโรบิคและความใส่ใจภายหลังภาวะอดนอน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาฟุตบอลเพศชายของกรมพลศึกษา จำนวน 10 คน อายุ 23-33 ปี ที่ได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย โดยกลุ่มตัวอย่างทำการทดสอบสมรรถภาพด้านแอนแอโรบิค ด้วยแบบทดสอบความสามารถในการวิ่งไปกลับซ้ำๆ (เวลาเฉลี่ยและเวลาที่ดีที่สุด) และทดสอบความใส่ใจ ด้วยวิธี the stroop color and word test (SCWT) ในช่วงเวลา 8.00 และ 18.00 น. โดยแบ่งออกเป็น 4 รูปแบบ 1.นอนปกติและไม่งีบหลับกลางวัน (A1) 2.นอนปกติและงีบหลับกลางวัน 30 นาที (A2) 3.อดนอนและไม่งีบหลับกลางวัน (B1) 4.อดนอนและงีบหลับกลางวัน 30 นาที (B2) และนำข้อมูลที่ได้มาหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างโดยใช้สถิติความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ และทดสอบความแตกต่างค่าเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่มที่ไม่เป็นอิสระต่อกัน โดยกำหนดความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
ผลวิจัย พบว่า การทดสอบเวลาเฉลี่ยและเวลาที่ดีที่สุดจากแบบทดสอบความสามารถในการวิ่งไปกลับซ้ำๆ ในรูปแบบ A2, B2 มีค่าดีกว่ารูปแบบ A1 และรูปแบบ A2 มีค่าดีกว่ารูปแบบ B1 ในช่วงเวลา 18.00 น. อย่างไรก็ตาม การทดสอบ SCWT ไม่พบความแตกต่างกันทั้งในช่วงเวลา 8.00 และ 18.00 น.
นอกจากนี้ การทดสอบเวลาเฉลี่ยและเวลาที่ดีที่สุด ในช่วงเวลา 18.00 น. ดีกว่าในช่วงเวลา 8.00 น. ในรูปแบบ A2, B2 และการทดสอบ SCWT ในช่วงเวลา 18.00 น. ดีกว่าในช่วงเวลา 8.00 น. ในรูปแบบ A1, A2, B2 แสดงให้เห็นว่าการงีบหลับกลางวันจะมีประสิทธิภาพต่อการทดสอบสมรรถภาพด้านแอนแอโรบิคและความใส่ใจภายหลังภาวะอดนอนในช่วงเย็น
Downloads
Article Details
References
จัตุภรณ์ พลเสน, พรพล พิมพาพร และนิรอมลี มะกาเจ. (2561). ผลของการงีบหลับกลางวันที่มีต่อความเร็วและกำลังของกล้ามเนื้อภายหลังภาวะอดนอน. วารสารสุขศึกษา พลศึกษาและสันทนาการ. 44, 103-116.
มลฤดี พงศ์อมร, พรพล พิมพาพร และนิรอมลี มะกาเจ. (2557). ผลของการงีบหลับกลางวันในภาวะอดนอนที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวเชิงปฏิกิริยา. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา. 14, 63-72
สุดารัตน์ ชัยอาจ และพวงพะยอม ปัญญา. (2548). การนอนไม่หลับและปัจจัยที่เกี่ยวข้อง. วารสารสภาการพยาบาล. 20, 1-12.
สนทรรศ บุษรากิจ. (2555). นอนให้หลับ. (น. 136). กรุงเทพฯ: มติชน.
อรพินทร์ เชียงปิ๋ว. (2555). นาฬิกาชีวภาพกับการนอนหลับ. วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทร
วิโรฒ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
4, 145-155.
Atkinson, G. (2001). Analysis of repeated measurements in physical therapy research. Physical Therapy in Sport, 2(4), 194-208.
Benarroch, E. E. (2006). Basic neurosciences with clinical applications. (pp. 771-805). Singapore: Elsevier Health Sciences.
Carskadon, M. A., & Rechtschaffen, A. (2011). Monitoring and staging human sleep. Principles and practice of sleep medicine, 5, 16-26.
Calder, A. (2003). Recovery strategies for sports performance (pp. 1-13). U.S.A.: USOC Olympic Coach E-Magazine.
Cochran, W.G. (1977). Sampling Techniques (3rd ed.). (p. 422). New York. John Wiley and Sons.
Davenne, D. (2009). Sleep of athletes–problems and possible solutions. Biological Rhythm Research, 40(1), 45-52.
Fullagar, H. H., Skorski, S., Duffield, R., Hammes, D., Coutts, A. J., & Meyer, T. (2015). Sleep and athletic performance: the effects of sleep loss on exercise performance, and physiological and cognitive responses to exercise. Sports medicine, 45(2), 161-186.
HajSalem, M., Chtourou, H., Aloui, A., Hammouda, O., & Souissi, N. (2013). Effects of partial sleep deprivation at the end of the night on anaerobic performances in judokas. Biological Rhythm Research, 44(5), 815-821.
Hopkins, W. G., Hawley, J. A., & Burke, L. M. (1999). Design and analysis of research on sport performance enhancement. Medicine and science in sports and exercise, 31(3), 472-485.
Hsouna, H., Boukhris, O., Abdessalem, R., Trabelsi, K., Ammar, A., Shephard, R. J., & Chtourou, H. (2019). Effect of different nap opportunity durations on short-term maximal performance, attention, feelings, muscle soreness, fatigue, stress and sleep. Physiology & behavior, 211, 112673.
Jarraya, S., Jarraya, M., Chtourou, H., & Souissi, N. (2014). Effect of time of day and partial sleep deprivation on the reaction time and the attentional capacities of the handball goalkeeper. Biological Rhythm Research, 45(2), 183-191.
Pointon, M., & Marino, F. (2013). The effect of “power naps” on aerobic capacity in sleep-deprived subjects. Journal of Science and Medicine in Sport, 16, e31.
Siegel, J.M. (2003). Why we sleep. (pp 92-97). U.S.A.: Scientific American.
Souabni, M., Hammouda, O., Romdhani, M., Trabelsi, K., Ammar, A., & Driss, T. (2021). Benefits of daytime napping opportunity on physical and cognitive performances in physically active participants: A systematic review. Sports Medicine, 51(10), 2115-2146.
Souissi, N., Souissi, M., Souissi, H., Chamari, K., Tabka, Z., Dogui, M., & Davenne, D. (2008). Effect of time of day and partial sleep deprivation on short‐term, high‐power output. Chronobiology international, 25(6), 1062-1076.
Waterhouse, J., Atkinson, G., Edwards, B., & Reilly, T. (2007). The role of a short post-lunch nap in improving cognitive, motor, and sprint performance in participants with partial sleep
deprivation. Journal of sports sciences, 25(14), 1557-1566.
Winston J. F. (2010). Napping benefits & Tips. Napping. U.S.A.: National Sleep Foundation.