ผลของการออกกำลังกายท่าชุดมวยไทยด้วยการชกลม กระสอบทราย และเป้าล่อที่มีผลต่อการตอบสนองของระบบหัวใจและหายใจในเพศหญิง | Effects of Muay Thai Exercise with Shadow Boxing, Sand Bag and Pad on Cardiorespiratory Responses in Female
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
บทคัดย่อ
The purposes of this study were to develop the Muay Thai exercise programs (MTEP) shadow boxing, sand bag, and pad affecting the cardiorespiratory responses of these programs. Ten healthy female (age = 20.90 ± 1.10 years; BMI = 20.63 ± 2.0 kg/m2) were recruited as a sample.The development of the MTEP with shadow boxing, sand bag, and pad comprised 3 x 3 minute rounds with 1 minute rest. The heart rate, oxygen uptake, carbon dioxide excretion, and minute ventilation were recorded during the MTEP for 27 minutes of each trial. The intensity and energy expenditure of each program was calculated. The One-way ANOVA with repeated measure was used to compare differences between programs and follow by using Bonferroni with level of significance .05.
The results show that the mean of the heart rate, oxygen uptake, carbon dioxide excretion, and minute ventilation during the MTEP with shadow boxing were significantly different from the sand bag and the pad. In addition, percentage of heart rate reserve, percentage of maximum oxygen uptake, and energy expenditure (kcal/min) during the MTEP with shadow boxing were a significantly different from the sand bag and the pad. However, There were no significances different between the sand bag and the pad.
In conclusion, the MTEP with shadow boxing has the least cardiorespiratory responses.
The MTEP with the sand bag and the pad have the same cardiorespiratory responses, but the pad has the highest intensity. Therefore, the results of this study are considered as an option for women who are interested in a suitable type of the Muay Thai exercise programs.
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมออกกำลังกายท่าชุดมวยไทยด้วยการชกลม กระสอบทรายและเป้าล่อที่มีต่อการตอบสนองของระบบหัวใจและหายใจ กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิงสุขภาพดี อายุเฉลี่ย 20.90 ±1.10 ปี และดัชนีมวลกาย 20.63 ± 2.01 กิโลกรัม/เมตร2จำนวน 10 คน โดยกลุ่มตัวอย่างออกกำลังกายท่าชุดมวยไทยด้วยการชกลม กระสอบทรายและเป้าล่อทั้งหมดอย่างละ 3 รอบ รอบละ 3 นาที พัก 1 นาที ด้วยโปรแกรมที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้นได้บันทึกค่าอัตราการเต้นของหัวใจ อัตราการใช้ออกซิเจน ปริมาณการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ และปริมาณการระบายอากาศหายใจต่อนาที เป็นเวลา 27 นาที นำผลที่ได้มาคำนวณหาความหนักของการออกกำลังกาย และพลังงานที่ใช้ขณะออกกำลังกาย วิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างโปรแกรม โดยใช้สถิติ One-way ANOVA with repeated measure เปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่โดย วิธีของ Bonferroni และกำหนดความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
ผลการวิจัยพบว่าค่าเฉลี่ยของอัตราการเต้นของหัวใจ อัตราการใช้ออกซิเจน ปริมาณการเกิดคาร์บอนไดออกไซด์ ปริมาณการระบายอากาศหายใจต่อนาที ขณะออกกำลังกายด้วยโปรแกรมท่าชุดมวยไทยด้วยการชกลมแตกต่างกับกระสอบทรายและเป้าล่ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 นอกจากนี้
ความหนักคิดเป็นร้อยละอัตราการเต้นของหัวใจสำรอง ร้อยละของปริมาณการใช้ออกซิเจนสูงสุด และปริมาณการใช้พลังงาน (แคลอรี่/นาที) ขณะออกกำลังกายด้วยโปรแกรมท่าชุดมวยไทยด้วยการชกลม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กับกระสอบทรายและเป้าล่อ ส่วนกระสอบทรายกับเป้าล่อไม่แตกต่างกัน
สรุปได้ว่าโปรแกรมท่าชุดมวยไทยด้วยการชกลมส่งผลต่อระบบหัวใจและหายใจน้อยที่สุด ส่วนกระสอบทรายและเป้าล่อส่งผลต่อระบบหัวใจและหายใจใกล้เคียงกัน แต่เป้าล่อจะมีความหนักของการออกกำลังกายมากที่สุด ดังนั้น ผลการวิจัยนี้จะเป็นทางเลือกหนึ่งสำหรับผู้หญิงที่สนใจออกกำลังกายด้วยโปรแกรมท่าชุดมวยไทยสามารถเลือกรูปแบบได้อย่างเหมาะสม
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
เอกสารอ้างอิง
จรวย แก่นวงษ์คำ. (2546). มวยไทย มวยสากล. (น. 174). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
จริยา กรเกษม. (2560). แผนธุรกิจจัดจำหน่ายอุปกรณ์มวยไทย “Boxing By Jenny”. (น. 38). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ต่อศักดิ์ แก้วจรัสวิไล. (2559). การสร้างรูปแบบการออกกำลังกายด้วยศิลปะมวยไทยโบราณสำหรับเยาวชน. วารสารศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 39(2), 77-86.
โพธิ์สวัสดิ์ แสงสว่าง. (2522). พัฒนาการกีฬามวยไทย. (น. 156-158). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2553). MoreThanSport. (น. 306). กรุงเทพฯ: แปลน.
สุดา กาญจนะวณิชย์. (2550). การพัฒนาโปรแกรมการเต้นแอโรบิกมวยไทยที่ทำให้เกิดการใช้พลังงานและสมรรถภาพการใช้ออกซิเจนสูงสุด. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อานันท์ รุ่งเรือง (2556). ผลของการฝึกออกกำลังกายด้วยการรำมวยไทยที่มีต่อสุขสมรรถนะและการทรงตัวของผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Ainsworth, B. E., Haskell, W. L., Whitt, M. C., Irwin, M. L., Swartz, A. M., Strath, S. J., ... & Leon, A. S. (2000). Compendium of physical activities: an update of activity codes and MET intensities. Medicine and science in sports and exercise, 32(9; SUPP/1), S498-S504.
American College of Sports Medicine. (2013). ACSM's guidelines for exercise testing and prescription. (p. 482). USA: Lippincott Williams & Wilkins.
Arthur, C., Guyton, M., & Hall, J. (2006). Textbook of medical physiology. (p. 1091). USA: Guyton & Hall.
Boutcher, S. H. (2010). High-intensity intermittent exercise and fat loss. Journal of obesity, 2011.
Crisafulli, A., Vitelli, S., Cappai, I., Milia, R., Tocco, F., Melis, F., & Concu, A. (2009). Physiological responses and energy cost during a simulation of a Muay Thai boxing match. Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism, 34(2), 143-150.
Delextrat, A., & Neupert, E. (2016). Physiological load associated with a Zumba® fitness workout: a comparison pilot study between classes and a DVD. Journal of Sports Sciences, 34(1), 47-55.
Delp, C. (2013). Muaythai_Training. (p. 416). California: Blue Snake Books. Berkeley.
Ferguson, B. (2014). ACSM’s guidelines for exercise testing and prescription 9th Ed. 2014. The Journal of the Canadian Chiropractic Association, 58(3), 328.
Finlay, M. J., Greig, M., McCarthy, J., & Page, R. M. (2020). Physical response to pad-and bag-based boxing-specific training modalities. The Journal of Strength & Conditioning Research, 34(4), 1052-1061.
Ford, E. S., & Caspersen, C. J. (2012). Sedentary behaviour and cardiovascular disease: a review of prospective studies. International journal of epidemiology, 41(5), 1338-1353.
Gist, N. H., Freese, E. C., & Cureton, K. J. (2014). Comparison of responses to two high-intensity intermittent exercise protocols. The Journal of Strength & Conditioning Research, 28(11), 3033-3040.
Heyward, V. H. (1992). Advanced fitness assessment and exercise prescription. Medicine & Science in Sports & Exercise, 24(2), 278.
Kenney, W. L., Wilmore, J. H., & Costill, D. L. (2015). Physiology of sport and exercise (6th ed.). (p. 267). USA: Human kinetics.
Lander, J. (1985). Maximum based on reps. NSCA journal, 6(6), 60-61.
Penedo, F. J., & Dahn, J. R. (2005). Exercise and well-being: a review of mental and physical health benefits associated with physical activity. Current opinion in psychiatry, 18(2), 189-193.
Pescatello, L. S., Riebe, D., & Thompson, P. D. (2014). ACSM's guidelines for exercise testing and prescription. (p. 455). USA: Lippincott Williams & Wilkins.
Plowman, S. A., & Smith, D. L. (2013). Exercise physiology for health fitness and performance. (p. 733). USA: Lippincott Williams & Wilkins.
Promsrisuk, T., Khrisanapant, W., Pasurivong, O., Boonsawat, W., Patjanasoontorn, B., Pussadhamma, B., ... & Chanchalad, P. (2014). A Preliminary study of Ventilatory Responses during Maximal Exercise in Healthy Thais. Srinagarind Medical Journal, 29(4), 370-376.
Purdom, T., Kravitz, L., Dokladny, K., & Mermier, C. (2018). Understanding the factors that effect maximal fat oxidation. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 15(1), 1-10.
Rixon, K. P., Rehor, P. R., & Bemben, M. G. (2006). Analysis of the assessment of caloric expenditure in four modes of aerobic dance. Journal of Strength and Conditioning Research, 20(3), 593.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1976). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. (p. 4). USA: The University of Massachusetts.
Skelly, L. E., Andrews, P. C., Gillen, J. B., Martin, B. J., Percival, M. E., & Gibala, M. J. (2014). High-intensity interval exercise induces 24-h energy expenditure similar to traditional endurance exercise despite reduced time commitment. Applied physiology, nutrition, and metabolism, 39(7), 845-848.