ผลกระทบของการมุ่งเน้นการตลาดและการจัดการโซ่อุปทานสีเขียวต่อการพัฒนาด้านสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนของธุรกิจโรงแรม ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย

Abstract

การศึกษางานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบและอิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาด การจัดการโซ่อุปทานสีเขียวมีอิทธิพลต่อการพัฒนาสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนของธุรกิจโรงแรม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือธุรกิจโรงแรมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 220 แห่ง งานวิจัยนี้ ใช้การวิเคราะห์สถิติเชิงอนุมานด้วยแบบจำลองสมการโครงสร้าง ซึ่งผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า แบบจำลองสมการโครงสร้างที่พัฒนาขึ้นมามีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยมีค่าความแปรปรวนร่วมเท่ากัน โดยผ่านเกณฑ์มาตรฐานด้วยสถิติ X²=43.209, df=41 (chi-square/df=1.05), p-value=0.377, CFI=0.991, GFI=0.966, RMSEA=0.016 และ SRMR=0.006 สามารถอธิบายได้ว่า การมุ่งเน้นการตลาดไม่มีอิทธิพลทางตรงต่อการพัฒนาสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืน โดยมีค่าขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.001 (p=0.997) การมุ่งเน้นการตลาดมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการพัฒนาสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนโดยผ่านการจัดการโซ่อุปทานสีเขียวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 มีค่าสัมประสิทธิ์แสดงถึงขนาดอิทธิพลทางอ้อมเท่ากับ 0.650 การมุ่งเน้นการตลาดมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อการจัดการโซ่อุปทานสีเขียว อย่างมีนัยสำคัญที่ 0.01 มีค่าสัมประสิทธิ์แสดงถึงขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.733 และการจัดการโซ่อุปทานสีเขียวมีอิทธิพลต่อการพัฒนาสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 มีค่าสัมประสิทธิ์แสดงถึงขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.886 ดังนั้น ตัวแปรมีความสัมพันธ์กันในลักษณะการเชื่อมโยงและสอดคล้องไปในแนวทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ