วิเคราะห์การใช้จังหวะ การใช้บันไดเสียงของ เอลลา ฟิทซ์เจอรัลด์ (Ella Jane Fitzgerald) ในบทเพลง How High the Moon|Analysis of Ella Fitzgerald's Use of Rhythm and Scales in the Song "How High the Moon"

Authors

  • รุ่งสิริ แก้ววิเชียร ฝ่ายการศึกษา หน่วยบัญชาการอากาศโยธิน โรงเรียนดุริยางค์ทหารอากาศ
  • กานต์ บุณยเกียรติ วิทยาลัยดนตรี และศิลปะการแสดง (SCA)
  • วัลลภ เจียรสถิตย์ โรงเรียนนานาชาติบางกอกพัฒนา
  • พรเทพ วิชชุชัยชาญ โรงเรียนสุคนธีรวิทย์ อาจารย์พิเศษมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ

Keywords:

ดนตรีแจ๊ส, เอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์, สแกต, จังหวะ, บันไดเสียง , Jazz music, Ella Fitzgerald, Scat, Rhythm, Scale

Abstract

บทความนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษา และวิเคราะห์การใช้จังหวะ การใช้บันไดเสียงของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ ในบทเพลง How High The Moon ในฉบับการแสดงสด ปี ค.ศ.1966 ซึ่งบทเพลงนี้มีความโดดเด่นในด้านเทคนิคการร้อง ทั้งยังต้องใช้ทักษะในการร้องขั้นสูงเพื่อสร้างสีสัน และถือเป็นหนึ่งในบทเพลงที่มีชื่อเสียงที่สุดในการใช้จังหวะการสแกต ร่วมกับการใช้บันไดเสียงของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ โดยบทความนี้จะนำเสนอองค์ประกอบของการใช้บันไดเสียง โมด รวมถึงการใช้จังหวะต่าง ๆ โดยมีวัตถุประสงค์ 2 ข้อ ดังนี้ 1) การใช้จังหวะในการสแกตของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ และ 2) การใช้บันไดเสียง โมด และอาร์เปจิโอ

ผลจากการวิเคราะห์ พบว่า 1) การใช้จังหวะในการสแกตของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ พบเทคนิคการใช้จังหวะที่หลากหลาย ทั้งการใช้โน้ตตัวขาว และตัวกลมที่มีเอกลักษณ์ในการช่วยชะลอจังหวะ และเปลี่ยนประโยคเพลง โน้ตตัวดำที่เน้นเพื่อเป็นชีพจรการดำเนินไปของจังหวะในบทเพลง และการใช้โน้ตเขบ็ตหนึ่งชั้น เพื่อเน้นการร้องจังหวะสวิง (Swing) สร้างจังหวะขัดอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว และ 2) การใช้บันไดเสียง โมด และอาร์เปจิโอ มีความสำคัญในการนำมาใช้สร้างสีสันการร้องขั้นสูงในการอิมโพรไวส์ (Improvise) เพื่อเรียงกลุ่มโน้ต และสร้างระยะห่างของเสียงที่ไม่เท่ากัน โดยใช้บันไดเสียงเพื่อช่วยการขับเคลื่อนการสแกตในจังหวะยก ใช้โมดช่วยในการขับเคลื่อนจังหวะตก และมีการผสมผสานคอร์ด 7 กับอาร์เปจิโอบ่อยครั้ง ซึ่งส่งผลให้คอร์ดนั้นมีความน่าสนใจ และสร้างสีสันมากขึ้น โดยเฉพาะกับโน้ตลำดับที่ 9, 11, 13 ของบันไดเสียง ทั้งนี้ผู้สอน ผู้เรียน และผู้ที่สนใจเทคนิคการด้นสด การสแกต (Scat) สามารถนำไปปรับใช้ สร้างความเข้าใจในการสร้างสีสันของบทเพลงได้ในอนาคต ทั้งยังสร้างประสบการณ์เสียงที่น่าทึ่ง และไม่ซ้ำซากในการแสดง

 

This article focuses on the study and analysis of Ella Fitzgerald's use of rhythm and scales in the song "How High The Moon" during her 1966 live performance. This song is renowned for its vocal techniques and requires advanced singing skills to create a colorful performance. It is considered one of the most famous songs for its use of scat singing combined with Ella Fitzgerald's scales. The article presents the elements of scale usage, modes, and various rhythms with two objectives: 1) the use of rhythm in Ella Fitzgerald's scat singing and 2) the use of scales, modes, and arpeggios.

The analysis reveals that:

In her scat singing, Ella Fitzgerald employs a variety of rhythmic techniques. These include the use of whole notes and half notes, which uniquely help to slow down and change the phrasing of the song, quarter notes that emphasize the pulse and drive of the rhythm in the song, and eighth notes to highlight swing rhythm, creating a distinctive syncopation.

The use of scales, modes, and arpeggios plays a significant role in creating the high-level vocal improvisation, arranging note groups, and producing unequal intervals. Scales assist in propelling the scat singing during the upbeat, modes help in driving the downbeat, and there is frequent use of 7th chords combined with arpeggios, which makes the chords more interesting and colorful, especially with the 9th, 11th, and 13th notes of the scale.

Educators, learners, and those interested in improvisational techniques and scat singing can apply these findings to gain a better understanding of creating colorful musical performances in the future. This also provides a unique and non-repetitive auditory experience during performances.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Assawadecharit, T. (2019). The method of music practice for students’ further development.

Payap University Journal, 29(1), 1-11. [translated]

Euprasert, P & Trakulhun, W. (2019). Six jazz instrumental improvisations adapted

for vocal. Rangsit Music Journal, 14(1), 112-127. https://so06.tcithaijo.org/index.php/

rmj/article/view/168527/121267 [translated]

Fitzgerald, E. J. (1960). How High the Moon [Capitol Records]. California: Verve Records.

Friedwald, W. (1996). Jazz Singing: America's Great Voices from Bessie Smith to Bebop and Beyond.

Boston: Da Capo Press.

Giddins, G. (2004). Weather Bird: Jazz at the Dawn of Its Second Century. New York:

Oxford University Press.

Gioia, T. (2011). The History of Jazz. New York: Oxford University Press.

Gitler, I. (1985). Swing to Bop: An Oral History of the Transition in Jazz in the 1940s.

New York: Oxford University Press.

Gourse, L. (2002). Ella Fitzgerald: The Chick Webb Years & Beyond. Boston: Da Capo Press.

Laohverapanich, T. (2019). Jazz theory and improvisation. Bangkok: Chulabook. [translated]

Lertsatakit, W. (2014). Jazz Guitar Method : Jazz Blues Soloing I. Bangkok: Silpakorn University.

[translated]

Nicholson, S. (1994). Ella Fitzgerald: A Biography of the First Lady of Jazz. Boston: Da Capo Press.

Porter, L. (1998). John Coltrane: His Life and Music. Michigan: University of Michigan Press.

Sukittiwong, P. (2014, April-June). Proposed guidelines for organizing music instruction to develop

jazz improvisation skills in blues form for undergraduate students. OJED, 9(2), 174-186.

https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/20319/17650 [translated]

Vongtaradon, S. (2012). Jazz Theory 1. Bangkok: Wongsawang Publishing and Printing Co.,Ltd.

[translated]

Vongtaradon, S. (2015). Jazz Theory 2. Bangkok: Silpakorn University. [translated]

Downloads

Published

2024-10-16

Issue

Section

บทความวิชาการ