วิเคราะห์การใช้จังหวะ การใช้บันไดเสียงของ เอลลา ฟิทซ์เจอรัลด์ (Ella Jane Fitzgerald) ในบทเพลง How High the Moon|

ผู้แต่ง

  • รุ่งสิริ แก้ววิเชียร ฝ่ายการศึกษา หน่วยบัญชาการอากาศโยธิน โรงเรียนดุริยางค์ทหารอากาศ
  • กานต์ บุณยเกียรติ วิทยาลัยดนตรี และศิลปะการแสดง (SCA)
  • วัลลภ เจียรสถิตย์ โรงเรียนนานาชาติบางกอกพัฒนา
  • พรเทพ วิชชุชัยชาญ โรงเรียนสุคนธีรวิทย์ อาจารย์พิเศษมหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ

คำสำคัญ:

ดนตรีแจ๊ส, เอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์, สแกต, การใช้จังหวะ, บันไดเสียง

บทคัดย่อ

บทความนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษา และวิเคราะห์การใช้จังหวะ การใช้บันไดเสียงของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ ในบทเพลง How High The Moon ในฉบับการแสดงสด ปี ค.ศ.1966 ซึ่งบทเพลงนี้มีความโดดเด่นในด้านเทคนิคการร้อง ทั้งยังต้องใช้ทักษะในการร้องขั้นสูงเพื่อสร้างสีสัน และถือเป็นหนึ่งในบทเพลงที่มีชื่อเสียงที่สุดในการใช้จังหวะการสแกต ร่วมกับการใช้บันไดเสียงของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ โดยบทความนี้จะนำเสนอองค์ประกอบของการใช้บันไดเสียง โมด รวมถึงการใช้จังหวะต่าง ๆ โดยมีวัตถุประสงค์ 2 ข้อ ดังนี้ 1) การใช้จังหวะในการสแกตของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ และ 2) การใช้บันไดเสียง โมด และอาร์เปจิโอ

ผลจากการวิเคราะห์ พบว่า 1) การใช้จังหวะในการสแกตของเอลลา ฟิตซ์เจอรัลด์ พบเทคนิคการใช้จังหวะที่หลากหลาย ทั้งการใช้โน้ตตัวขาว และตัวกลมที่มีเอกลักษณ์ในการช่วยชะลอจังหวะ และเปลี่ยนประโยคเพลง โน้ตตัวดำที่เน้นเพื่อเป็นชีพจรการดำเนินไปของจังหวะในบทเพลง และการใช้โน้ตเขบ็ตหนึ่งชั้น เพื่อเน้นการร้องจังหวะสวิง (Swing) สร้างจังหวะขัดอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว และ 2) การใช้บันไดเสียง โมด และอาร์เปจิโอ มีความสำคัญในการนำมาใช้สร้างสีสันการร้องขั้นสูงในการอิมโพรไวส์ (Improvise) เพื่อเรียงกลุ่มโน้ต และสร้างระยะห่างของเสียงที่ไม่เท่ากัน โดยใช้บันไดเสียงเพื่อช่วยการขับเคลื่อนการสแกตในจังหวะยก ใช้โมดช่วยในการขับเคลื่อนจังหวะตก และมีการผสมผสานคอร์ด 7 กับอาร์เปจิโอบ่อยครั้ง ซึ่งส่งผลให้คอร์ดนั้นมีความน่าสนใจ และสร้างสีสันมากขึ้น โดยเฉพาะกับโน้ตลำดับที่ 9, 11, 13 ของบันไดเสียง ทั้งนี้ผู้สอน ผู้เรียน และผู้ที่สนใจเทคนิคการด้นสด การสแกต (Scat) สามารถนำไปปรับใช้ สร้างความเข้าใจในการสร้างสีสันของบทเพลงได้ในอนาคต ทั้งยังสร้างประสบการณ์เสียงที่น่าทึ่ง และไม่ซ้ำซากในการแสดง

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##

เอกสารอ้างอิง

Assawadecharit, T. (2019). The method of music practice for students’ further development.

Payap University Journal, 29(1), 1-11. [translated]

Euprasert, P & Trakulhun, W. (2019). Six jazz instrumental improvisations adapted

for vocal. Rangsit Music Journal, 14(1), 112-127. https://so06.tcithaijo.org/index.php/

rmj/article/view/168527/121267 [translated]

Fitzgerald, E. J. (1960). How High the Moon [Capitol Records]. California: Verve Records.

Friedwald, W. (1996). Jazz Singing: America's Great Voices from Bessie Smith to Bebop and Beyond.

Boston: Da Capo Press.

Giddins, G. (2004). Weather Bird: Jazz at the Dawn of Its Second Century. New York:

Oxford University Press.

Gioia, T. (2011). The History of Jazz. New York: Oxford University Press.

Gitler, I. (1985). Swing to Bop: An Oral History of the Transition in Jazz in the 1940s.

New York: Oxford University Press.

Gourse, L. (2002). Ella Fitzgerald: The Chick Webb Years & Beyond. Boston: Da Capo Press.

Laohverapanich, T. (2019). Jazz theory and improvisation. Bangkok: Chulabook. [translated]

Lertsatakit, W. (2014). Jazz Guitar Method : Jazz Blues Soloing I. Bangkok: Silpakorn University.

[translated]

Nicholson, S. (1994). Ella Fitzgerald: A Biography of the First Lady of Jazz. Boston: Da Capo Press.

Porter, L. (1998). John Coltrane: His Life and Music. Michigan: University of Michigan Press.

Sukittiwong, P. (2014, April-June). Proposed guidelines for organizing music instruction to develop

jazz improvisation skills in blues form for undergraduate students. OJED, 9(2), 174-186.

https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/20319/17650 [translated]

Vongtaradon, S. (2012). Jazz Theory 1. Bangkok: Wongsawang Publishing and Printing Co.,Ltd.

[translated]

Vongtaradon, S. (2015). Jazz Theory 2. Bangkok: Silpakorn University. [translated]

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-10-16

ฉบับ

บท

บทความวิชาการ