The ผลของโปรแกรมการฝึกกีฬาพื้นเมืองไทยภาคใต้ที่มีต่อสมรรถภาพทางกลไกของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกกีฬาพื้นเมืองไทยภาคใต้ที่มีต่อสมรรถภาพทางกลไกของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย 2) เปรียบเทียบผลของการใช้โปรแกรมการฝึกกีฬาพื้นเมืองไทยภาคใต้ที่มีต่อสมรรถภาพทางกลไกของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ก่อนการฝึก หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนวัดโคกพิกุล จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 30 คน ได้มาโดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ทำการฝึก 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน วันละ 1 ชั่วโมง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมการฝึกกีฬาพื้นเมืองไทยภาคใต้ที่มีต่อสมรรถภาพทางกลไกของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และ2) แบบทดสอบสมรรถภาพทางกลไกที่ (มณิฐา นิตยสุข, 2563) พัฒนามาจาก (กนกวรรณ อันบุรี, 2557) ประกอบไปด้วย 1. วิ่งเร็ว 50 เมตร 2. ยืนกระโดดไกล 3. วิ่งเก็บของ 4. โยนลูกเทนนิสใส่กำแพงแล้วรับด้วยมืออีกข้าง 5. ยืนทรงตัวด้วยเท้าข้างใดข้างหนึ่ง 6. การตอบสนองต่อสิ่งเร้าของมือ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวชนิดวัดซ้ำ (One-Way Repeated Measure ANOVA) หากพบความแตกต่างจะใช้การทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ของ Bonferroni

            ผลการวิจัย

            1) การเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการฝึกกีฬาพื้นเมืองไทยภาคใต้ที่มีต่อสมรรถภาพทางกลไกของกลุ่มทดลอง พบว่า รายการวิ่งเก็บของ รายการโยนลูกเทนนิสใส่กำแพงแล้วรับด้วยมืออีกข้าง รายการยืนทรงตัวด้วยเท้าข้างใดข้างหนึ่ง รายการการตอบสนองต่อสิ่งเร้าของมือ พบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทุกช่วงระยะเวลาของการฝึก ส่วนรายการวิ่งเร็ว 50 เมตร รายการยืนกระโดดไกลก่อนและหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และ 8 พบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และ 8 ไม่พบความแตกต่างกัน

            2) การเปรียบเทียบผลของสมรรถภาพทางกลไกของกลุ่มทดลอง ก่อนการฝึก หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 4 และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 พบว่า สมรรถภาพทางกลไกของกลุ่มทดลอง พบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05